Toen ik tijdens de opleiding Systemisch Werk op zoek was naar ‘proefkonijnen’ voor het doen van een tafelopstelling kwam ik een heel leuk – en passend – plaatje tegen van twee duiven op een tak. De ene duif vraagt aan de andere duif: ‘Waarom poepen we op auto’s?’ waarop de duif antwoordt: ‘mijn vader deed het…mijn vaders vader deed het, en ik ga die traditie niet verbreken’. En zo gaat het in mensen families ook!
‘Zo doen we dat hier nu eenmaal’, wie kent deze zin niet uit moeders of vaders mond.
En zo werkt het in systemen, je bent iets gaan doen en vaak weet je niet waarom: je patronen. Om zicht te krijgen op die patronen – omdat ze bijvoorbeeld helemaal niet handig zijn – kunnen we een opstelling doen. Vaak ben je als klein kind iets gaan doen wat toen nuttig was, maar wat nu – 20, 30, 40 jaar later – je helemaal niet meer van dienst is. Sterker nog, sommige patronen kunnen je behoorlijk in de weg zitten.
Zo leerde ik altijd ‘ja’ te zeggen, omdat mijn moeder – goedbedoeld – altijd zei: ‘Als je er bent vindt je het vast leuk’ en ‘Doe het nou maar gewoon, dan ben je er vanaf’. Ik werd een enorme pleaser. Ik kan je vertellen dat dat me later – toen ik door een whiplash thuis kwam te zitten – behoorlijk parten ging spelen.
Wil jij een fijn boek lezen om meer inzicht te krijgen in jouw systeem? Dan kan ik je de Fontein van Els van Steijn aanbevelen. Een mooi cadeau voor onder de boom!